مریم آقا محمدی آمقانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
راهله ابراهیمی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
اورنگ خادمی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

به منظور دستیابی به بهترین روش خشک کردن میوه به، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در پنج تیمار (آون با دماهای 40، 50 و 60 درجه سانتیگراد، آفتاب و سایه)، در سه تکرار و سه مشاهده اجرا شد. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل درصد ماده خشک، مدت زمان خشک شدن، درصد رطوبت، درصد خاکستر، میزان برخی عناصر پرمصرف و کم مصرف و بار میکروبی در دو محیط کشت PDA و PDA بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر روش های خشک کردن بر درصد رطوبت، درصد ماده خشک، مدت زمان خشک شدن و درصد خاکستر معنی دار بود. نتایج نشانداد بهترین تیمار از نظر درصد رطوبت و کمترین زمان خشک شدن و کمترین درصد خاکستر، مربوطه به آون با دمای 60 درجه سانتیگراد و بیشترین میزان عناصر منیزیم، آهن و منگنز مربوطه به آون 50 درجه سانتیگراد و بیشترین میزان عنصر پتاسیم مربوطه به تیمار آفتاب بود. تجزیه و تحلیل فاکتورهای رنگ سنجی اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان نداد. بررسی نتایج کلونی های تشکیل شده بر روی محیط PDA و PCA نشان داد که بیشترین میزان کلونی ها در محیط PDA در تیمار آون با دمای 50 درجه سانتیگراد و در محیط PCA تحت تیمار سایه مشاهده شد.

به، خشک کردن، آون، محیط کشت PDA، محیط کشت PCA