نیلوفر حمزه لو - دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای آبی، دانشگاه زنجان
حسام قدوسی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
بهمن فرجمند - استادیار گروه شیمی ، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان

امروزه کاهش منابع آب شیرین مستلزم یافتن راهکارهای جدید و اقتصادی در زمینه شیرین سازی آب دریا هستند. بهعبارتی آب دریا میتواند به عنوان منبعی مهم جهت استحصال آب شیرین با روشهای نوین باشد. مهمترین عامل شوری آبدریا وجود دو یون سدیم و کلرید هستند. بنابراین میتوان با کاهش یون سدیم مقدار شوری آب را کاهش داد. در میان خاک-های موجود در طبیعت رسهای بنتونیت با قابلیت تبادل کاتیونی می توانند کاتیون های خود از جمله کلسیم و منیزیم را بایونهای سدیم آب دریا مبادله کنند. در این تحقیق به بررسی کاهش یون سدیم آب دریا در اثر ترکیب با بنتونیت کلکتهزنجان پرداخته شد. در ادامه با اصلاح سطح بنتونیت با هیدروکلریک اسید نتایج با هم مقایسه گردید. استفاده از 5/5 گرم بنتونیت طبیعی در 20 میلیلیتر آب دریا با سرعت اختلاط 200rpm در مدت زمان 15 دقیقه به عنوان شرایط بهینه و بیشترین میزان حذف با 12/83 درصد به دست آمد. در ادامه مقدار کاهش یون سدیم با بنتونیت اسیدشویی شده با هیدروکلریک اسید در شرایط بهینه مشخص شده با 12/21 درصد نشان داد اسیدشویی بنتونیت تاثیر زیادی در حذف نداشته است. در حالی که میتوان با تکرار مراحل اختلاط میزان حذف را افزایش داد.

آب دریا، اسیدشویی، بنتونیت، تبادل کاتیونی، خاک رس طبیعی، جذب سطحی