برآورد روش های مختلف تخمین تبخیر - تعرق گیاه مرجع مبتنی بر تابش خورشیدی (مطالعه موردی: شهرستان ایلام)

کشور ایران دارای اقلیم خشک و نیمه خشک است که ریزشهای کم جوی، رگبارهای شدید، وقوع جریانهای سیلابی وتبخیر (تبخیر و تعرق) زیاد از ویژگی های آن به شمار می آید. پژوهش حاضر سعی در ارزیابی تبخیر تعرق گیاه مرجع (ETo) وارایه بهترین رابطه لازم به عنوان ابزاری اساسی برای مدیریت آب دارد . در این بررسی از داده های روزانه ایستگاه سینوپتیکاطلاعات هواشناسی ایلام و به صورت روزانه به مدت 15 سال استفاده گردید. در این پژوهش از روش های مختلف جهتتخمین میزان تبخیر و تعرق استفاد و مناسب ترین روش محاسباتی از بین 10 روش، در مقایسه با روش پنمن- مانتیث فایو (PM56) انتخاب گردید. انتخاب روش محاسباتی براساس آماره های ضریب تبیین ((R(2)، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)میانگین خطای اریبی (MBE) صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که بالاترین مقدار میانگین تبخیر - تعرق روزانه گیاهمرجع در فصل تابستان و به روش دورنباس و پرویت و به میزان 37 / 5 میلی متر بر روز محاسبه گردیده است. از میان 10 روشاندازه گیری مدل Irmak 2003 بیشترین تقارب را با برآورد حاصل از روش استاندارد (مرجع) دارد.

Keywords:

تبخیر و تعرق , مدل FAO , هواشناسی , ایلام