بایدهای اصلاحات آبی در ایران

در چند سال گذشته مسیله کمبود آب دامنگیرهمه استان های کشور شده و بیم آن میرود در آینده نزدیک این مشکل یهعنوان اصلی ترین مسیله، تمام ارکان مدیریت کشور را به خود مشغول نماید. از طرفی گاهی چنین نیزالقا می شود که همهمشکلات آبی کشور ناشی از کمبود بارش بوده است. حال آنکه به روایت آمار،کمبود دوره ای بارش، اتفاقی طبیعی و تکراریاست و وقوع آن درچند سال گذشته تنها ضعف مدیریت بهره برداری از منابع آب را آشکار کرد. این در حالی است که باایجاد توازن بین بارش ومصرف و پرهیز از آرمان گرایی ناقص از منابع آب و کبیسه گیری از بارش های ادواری واصلاحاستفاده های مخدوش از آب، بتوان سامانه اقتصادی و اجتماعی کشور را با اقتصادی کم آب و کم کربن هدفمند نمود.نگارنده این مقاله پی رنگ طرحی با نام اصلاحات آبی در ایران را تدوین نموده که شامل مواردی همچون اصلاح حقوق آبدر ایران، اصلاح ساختار حکمرانی مدیریت منابع آب، اصلاح و هوشمند سازی نظام حقابه و توزیع آب در حوضه آبریز واصلاح الگوی رابطه انسان با آب، خاک گیاه، صنعت و طبیعت می باشد. درارزیابی مدیریت منابع و مصارف آب میتوان بهاین نتیجه رسید که با منابع تقریبا ثابت آب، سرعت و جهت مصارف در مسیری پیش رفته که سرانجامی جز ناپایداری درمدیریت سازمان کشور در پی ندارد. موضوع مورد بحث در این گفتار اصلاحات آبی با رویکرد اصلاحات دربخش کشاورزی وضرورت برنامه ریزی در تدوین و ترسیم نقشه کشاورزی ایران و مشخص نمودن نوع و مقدار کشت و الزام به داشتن پروانهکشت بوسیله کشاورز و دستور کشت از طرف دولت می باشد تا ضمن شناخت محصول برتر با بالانس نمودن عرضه و تقاضادر تولید محصولات کشاورزی از تورم و تنگنای آن که همراه با خسارت کشاورز و مصرف کننده از یک سو و هدر رفتمنابع آب از سوی دیگر می باشد جلوگیری به عمل آید.

Keywords:

بحران آب , اصلاحات آبی , حقوق آب , دستور کشت