بررسی تاثیر تغییر اندازه واحدهای مکانی استفاده شده در مدل SWAT بر شبیه سازی رواناب روزانه در حوضه آبریز سد جیرفت

شبیه سازی رواناب حوزه ازجمله مسایلی است که پژوهشگران به آن می پردازند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اندازهواحدهای مکانی استفاده شده در مدل بر میزان رواناب شبیه سازی شده می باشد. به این منظور از داده های اقلیمی بارندگی،حداقل و حداکثر دما، رطوبت نسبی، سرعت باد و میزان تشعشعات خورشیدی در مقیاس روزانه طی دوره آماری 14 ساله(1995-2008) جهت مدلسازی استفاده گردید همچنین داده های حاصل از نقشه های توپوگرافی، خاک، کاربری اراضی وشیب نیز به مدل معرفی شد. پس از آماده سازی داده ها و واردکردن آنها به مدل، عملیات تحلیل حساسیت، واسنجی و صحتسنجی با استفاده از سطح زهکشی 7000 هکتار برای حوزه موردنظر انجام گرفت. پس از اطمینان از دقت نتایج، مدل در 5حالت سطح زهکشی شامل 500 ، 2000 ، 7000 ، 12000 و 15000 هکتار برای دوره آماری 10 ساله (1995-2004) مجددااجرا شد. و نتایج شبیهسازی رواناب برای دو ایستگاه عروس و داماد و ایستگاه قلعه ریگی با توجه به سطوح زهکشی مختلف(تعداد Subbasin و HRU های مختلف) موردبررسی قرار گرفت و درنهایت متوسط دبی ماهانه شبیهسازیشده برای حالت-های مختلف با متوسط دبی ماهانه مشاهده شده از دو ایستگاه موردنظر مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که هرچهسطح زهکشی کوچکتر می شود (تعداد Subbasin و HRU ها بیشتر می شود) اثر پارامترهای اندازه واحدهای مکانی بررواناب شبیه سازی شده بیشتر می شود و مقدار رواناب شبیه سازی شده در این حالت کمتر از مقدار رواناب شبیه سازی شده درسطوح زهکشی بزرگتر می باشد. همچنین با مقایسه رواناب شبیه سازی شده برای حالت های ذکرشده با رواناب مشاهده شده ازایستگاه های موردنظر می توان دریافت که رواناب شبیه سازی شده با سطح زهکشی میانی (7000 هکتار) نسبت به سایر سطوحزهکشی دیگر، مشابه رواناب مشاهداتی از ایستگاه های موردنظر می باشد. و همچنین میتوان دریافت که هرچه سطح تحتپوشش ایستگاه آبسنجی موردنظر بزرگتر باشد، اختلاف سطوح زهکشی در شبیهسازی رواناب بیشتر می باشد.

Keywords:

حوزه آبریز , هلیل رود , واحدهای مکانی , مدل SWAT , دبی ماهانه