امیر قیاسوند - دانشجوی دکتری، دانشگاه تبریز
حمیدرضا مالمیر - دانشجوی کارشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
امیر برونوس - کارشناسی ارشد، دانشگاه یزد

جوشکاری اصطکاکی اغتشا شی تکنیکی نوین محسوب می شود کهدر زمره فرایندهای اتصال حالت جامد دسته بندی می گردد، در چنینفرایندهایی در ماده قطعه کار و در ابزار ذوب صورت نمی پذیرد و دمایفرایند همواره در سطحی پایین تر از دمای ذوب مواد می باشد. از اینتکنیک به منظور اتصال آلیاژهای آلومینیوم استفاده می گردد ومحدودیت های استفاده از جوش گداخت را درپی نخواهد داشت. درپژوهش حاضر به بررسی تجربی تاثیر موقعیت قرار گیری فلز بااستحکام بالاتر در سمت پیشرو یا سمت پسرو بر استحکام نهایی درکشش و ریز سختی نمونه ها حاصل از نمونه های اتصال یافته بهواسطه تکنیک جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی پرداخته شده است. ازدو آلیاژ آلومینیومی 6061 و 5054 استفاده شد و هرکدام از اینآلیاژها در دو حالت آزمایشگاهی در دو سمت پیشرو و پسرو قرارگرفته و مورد بررسی قرار گرفتند. با بررسی نمودارهای تست کششحاصل از دو حالت آزمایشگاهی مشخص گردید که نمونه هایی که درآنها فلز با استحکام بالاتر در سلامت پیشرو قرار داشت استحکامنهایی بالاتری در نمونه جوشکاری شده حاصل گشت. هنگامقرارگیری فلز با استحکام بالاتر در سمت پسرو میزان استحکام نهایینمونه های اتصال یافته از هر دو آلیاژ پایه مقداری پایین تر بدست آمدو نرمی و کرنش شکست در نمونه ها از میزان نرمی فلزات پایه بیشترگردید. ریز سختی هر دو حالت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتو الگویی W شکل برای هر دو حالت تجربی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی حاصل شد.

جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی، فلزات غیر هم جنس، استحکام نهایی در کشش، ریزساتی، آلیاژ آلومینیوم