مرجان حمیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی ملایر ایران

تکنولوژی می تواند منشا خیر یا شر باشد که این تا حد زیادی به شیوه مدیریت آن بستگی دارد. برای مدیریت درست تکنولوژی باید با دید همه جانبه ای به آن نگریست و همه پیامدهای آن را در نظر گرفت. هرچه دانش انسان درباره بکارگیری و توسعه یک نوع از تکنولوژی بیشتر باشد و تمام تاثیرات آن بر جامعه و محیط در نظر گرفته شود، غافل گیری و اشتباه کمتری رخ خواهد داد. استفاده آگاهانه از تکنولوژی، انسان را از پرداخت جرایم سنگینی مثل تخریب محیط زیست، تهدید سلامتی بشر، نابودی مهارت ها، بیکاری و حال و هوای غیر انسانی حفظ می کند. در تمام دوران زندگی انسان، آدمی برای رسیدن به کمال در جستجوی دانش و معرفت بوده است. از این روی فناوری در همه زمینه های علمی و معرفتی به وجود آمد، که موجب شکوفایی زندگی انسان در زمینه های مختلف شده است. در طول حیات انسانی، تکنولوژی از بی مانندترین دریافت ها، تلاش ها و جست و جوهایی است که در لایه های گوناگون و زوایای زندگی و چهره های دگرگون شونده حیات، پیوندی استوار و ناگسستنی داشته است. هر چند در دوره ها و مرحله های گوناگون تکامل اجتماعی،فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جامعه ها، چگونگی این پیوند دچار فراز و نشیب هایی شده، ولی هیچ گاه از هم نگسسته است. معماری و تکنولوژی همواره رابطه نزدیک و متقابلی را دارا بوده اند و پیامدهای تکنولوژی به اشکال مختلف نمودهای خود را در معماری نمایان ساخته است. در دوران های سنتی و مدرن این تاثیرپذیری به طرق گوناگونی انجام شده است که در ارزش گذاری آثار معماری کاملا نقش خود را ایفا می کند.

تکنولوژی، انسان، محیط، معماری