مرجان حمیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی ملایر ایران
علیرضا خضریان - عضو هییت علمی تمام وقت گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی ملایر ایران

معماری پایدار از دو دهه ی قبل مورد بحث در محافل و مجامع علمی معماری قرار گرفت و در حال حاضر در گرایشات مختلفی دنبال می شود، ولیکن مساله اینجاست که این موضوع تا چه میزان دارای تعریفی مناسب بوده و می تواند با مبانی نظری مناسبی به اهداف اصلی خود دست یابد. در این مقاله به تعاریف اصلی پایداری پرداخته می شود و نسبت آن با معماری مشخص می گردد. این مهم براساس دسته بندی تعاریف موجود، از نگاهی کلی و سلسه مراتب، شامل مفاهیم اصلی پایداری و مصادیق آن در معماری مشخص می شود. نتیجه ی حاصل از این مطالعه لزوم استفاده ی روزافزون از راهکارهای پایداری را در معماری عصر حاضر بیان می کند و تاکید این موضوع را در کشورهای در حال توسعه دو چندان می داند. جوامع شرقی در زمینه ی پایداری اجتماعی بیش از پیش نیازمند یافتن پاسخی مناسب در قبال مفهوم پایداری در لایه های هویتی خود می باشند. در تعریف معماری پایدار، موضوعات و شاخصه های مختلفی مطرح شده است، در راستای تحقق این موضوع در معماری معاصر، دو مهم مورد توجه قرار می گیرد: اول اینکه قبل از پیشنهاد این نوع معماری، به تعریفی جامع درخصوص آن دست یابیم و دوم اینکه ببینیم آیا این معماری، همان معماری موردنظر برای برطر ف کردن بحران موجود در شرایط کنونی است جهت اصلی پژوهش در دو پرسش یادشده شفاف می گردد.

معماری پایدار، مفهوم سازی و جایگاه، عصر معاصر