بررسی تغییرات در پاسخ های قاب های فولادی بهسازی شده بر اساس سطح عملکرد

طراحی و بهسازی لرزه ای بر اساس سطوح عملکردی مورد انتظار سازه سال ها ست که مورد توجه مهندسان قرار گرفته است .در زمینه طراحی لرزه ای بر اساس سطح عملکرد نیز مطالعات زیادی انجام شده است ولی در رابطه با بهسازی لرزه ای بر اساس سطح عملکرد سازه تحقیقات کمتری انجام شده است. در این مقاله مدل هایی از ساختمان های فولادی مهاربندی شده با طبقات متفاوت که نیاز به بهسازی دارند با توجه به ضوابط آیین نامه های تدوین شده جهت بهسازی لرزه ای در داخل و خارج ، بر اساس سطح عملکرد مورد انتظار، بهسازی لرزه ای شده اند. مدل های در نظر گرفته شده برای تحلیل ، طراحی و بهسازی لرزه ای در این مقاله، قاب 5 دهانه از یک ساختمان متقارن می باشد که این ساختمان در پلان دارای یک دهانه ی 3 متری در وسط و 4 دهانه ی 4/5 متری در اطراف می باشد. ساختمان مذکور در طبقه اول دارای ارتفاعی برابر 2/8 متر و در سایر طبقات برابر 3/2 متر است. ساختمان های طراحی شده بر روی بستر خاکی نوع دوم مطابق با آیین نامه زلزله ی ایران فرض شده اند. محل احداث ساختمان ها در منطقه با خطر نسبی زلزله ی زیاد در نظر گرفته شده اند.کاربری ساختمان به گونه ای انتخاب شده است که در ویرایش دوم استاندارد 2800 دارای اهمیت زیاد و در ویرایش سوم این آیین نامه از اهمیت خیلی زیادی برخوردار می باشند (کاربری بیمارستان). سیستم مقاوم در برابر بارهای جانبی برای مدل مورد نظر، قاب خمشی همراه با مهاربند برون محور می باشد،که در ویرایش سوم استاندارد 2800 با تغییر در ضریب رفتار همراه بوده است. جهت افزایش مقاومت اعضای مورد نیاز به بهسازی از ورق های تقویتی استفاده شده است. این کار علاوه بر جنبه اقتصادی سهولت اجرایی را نیز در بر می گیرد. تغییرات در پاسخ های سازه بهسازی شده از جمله دریفت نسبی و پاسخ تاریخچه زمانی تغییر مکان بام نسبت به قبل از بهسازی مقایسه و ارزیابی شده است. نتیجه مطالعه حاضر نشان می دهد که سازه های بلند بیشترین تغییر را در دوره تناوب مد اول پس از بهسازی دارند. مهاربندها ، تیر ها و ستون ها پس از بهسازی به ترتیب با 42/5% ،22/65% و 18/71% افزایش وزن همراه هستند. متوسط اختلاف دریفت نسبی زلزله های طبس ، بم ، کوبه و السنترو با دریفت حاصل از طیف طرح استاندارد 2800 به ترتیب برابر 29/3%، 28/7%، 20/5% و 34/3% می باشد. اعضای موجود در طبقات ابتدایی بیشترین نیاز به بهسازی دارند به همین سبب بیشترین تغییر در منحنی حداکثر جابجایی پس از بهسازی مدل ها مربوط به طبقات ابتدایی سازه ها می باشد.