بهروز رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

مسکن همواره از اصلی ترین عنصر تشکیل دهنده که بافت روستایی می باشد، با نگاهی اجمالی بر بافت روستاها می توان دریافت که اغلب مولکول هایی که معماری سنتی روستاها تحت تاثیر دو عامل محیط و طبیعت و انسان شکل گرفته است و انسان ها معمولا براساس تجربه و مرتفع سازی نیازهای خود بناهای مسکونی را طراحی و اجرا می کردند و نتیجه آن اغلب خانه ها و فرم منطقه و همساز با محیط بوده است. این عامل خود سبب پایداری اغلب معماری سنتی روستاها بوده است در مقابل امروز شاهد ساخت و سازهایی که فرم یکسان و بدون در نظر گرفتن محیط بناها در روستاهای مناطق مختلف کشور هستیم در این مقاله بر آنیم که با بررسی فرم معماری خانه های روستای مله سرخ و مقایسه آن با شکل سنتی مناطق کوهستانی و تغییرات احتمالی بوجود آمده در راستای پایداری معماری بپردازیم که گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و روش تحقیق توصیفی می باشد با بررسی صورت گرفته مشخص شده است که بیشتر خانه های سنتی روستایی جدید منطبق با الگوهای گاها شهری و بدون در نظر گرفتن بافت مناطق روستایی شکل گرفته است.

خانه های روستایی، معماری بیوفیلیک، معماری روستایی ناحیه کوهستانی، روستا قمشه مله سرخ