پریوش حسینی نوین - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسکو
ایناز علیزاده - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوی

در یک ساختمان می توان بخش اعظمی از انرژی را از طریق انرژی های تجدیدپذیر تامین کرد. انرژی خورشیدی یکی از عظیم ترین منابع این گونه انرژی ها به شمار می رود در صورت کاربرد انرژی خورشیدی در ساختمان ها بهره گیری هرچه بهتر از نور خورشید در جهت تامین نیازهای گرمایی و سرمایی و در صورت لزوم تامین الکتریسیته ساختمان ها می باشد. در این طراحی مسایلی از قبیل: جهت ساختمان، عایق کاری حرارتی، تعیین سطح مناسب پنجره ها، دو جداره کردن پنجره ها در برخی مناطق و استفاده از بعضی سیستم های غیرفعال خورشیدی از طریق دیوار ترومب در نظر گرفته می شود که با اعمال این پارامترها انرژی مورد نیاز این ساختمان ها نسبت به یک ساختمان معمولی (با زیربنای یکسان) درصد قابل توجهی کمتر می شود. از آنجایی که ایران کشوری است که موزه اقلیمی مختلف بنابراین امکانات انرژی خورشیدی نیز تابعی از این حوزه های مختلف اقلیمی است بر این اساس برای کاهش انرژی مورد نیاز یک ساختمان می بایست طراحی آن مطابق با اقلیم آن منطقه باشد. در کلیه مناطق مختلف آب و هوایی ساختمان هایی که بر طبق اصول طراحی اقلیمی ساخته شده اند ضرورت گرمایش و سرمایش مکانیکی را به حداقل کاهش می دهد. هدف این مقاله بررسی چگونگی بهره گیری از انرژی خورشیدی در ساختمان های بزرگ (در اینجا هتل) می باشد این تحقیق به روش تحلیلی - توصیفی بوده و اطلاعات لازم برای آن با مطالعه اسنادی و کتابخانه ای گردآوری شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که کلیه مناطق مختلف آب و هوایی ساختمان هایی که بر طبق اصول طراحی اقلیمی ساخته شده اند می توانند ضرورت گرمایش و سرمایش مکانیکی را به حداقل کاهش دهند.

انرژی خورشیدی، فتوولتاییک، اقلیم، هتل