مریم حافظ پرست مودت - دانشجوی دکتری منابع آب دانشگاه تهران
امید بزرگ حداد - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

خشکسالیهای سالهای اخیر و ورود پسابهای کشاورزی به رودخانه کارون، وضعیت کمی و کیفی این رودخانه بزرگ را با مشکلات جدی مواجه کرده است طرح انتقال بین حوضه ای آب از کرخه به کارون توسط کانالهای شهید چمران و سلمان به همین منظور در نظر گرفته شده است دراین مقاله مقدار بهینه انتقال آب با د و هدف کمی - کیفی با مدل بهینه سازی چند هدف و روش وزن دهی بدست آمده است و نتایج مدل بهینه سازی با روش پویایی سیستم ها مقایسه شده است در تابع هدف کیفی حداقل کردن میزان TDS ترکیبی دو رودخانه و در تابع هدف کمی ماکزیمم کردن تامین نیاز زیست محیطی کارون و نیاز شرب شهر اهواز مدنظر قرار گرفته است نتایج حاکی از آن است که بیشترین مقدار انتقال آب مربوط به آذرماه با میانگین 80 میلیون مترمکعب و کمترین مقدار انتقال مربوط به اردیبهشت ماه با حدود دو میلیون مترمکعب می باشد. مقایسه دبی های کرخه و کارون نشان میدهد که انتقال آب برای سالهای خشک قابل توجیه است.

بهینه سازی کمی - کیفی، روش وزن دهی، انتقال بین حوضه ای آب، TDS ترکیبی، نیاز زیست محیطی کارون