فردین قدوسی - کارشناس ارشد عمران-حمل و نقل

کاربری اراضی شهری به دلیل ماهیت سیستمی شهر، از طریق شبکه های ارتباطی و جریان های ترافیکی آنها در ارتباط مستمر و متقابل هستند. برنامه ریزی حمل و نقل شهری به عنوان جزیی از برنامه ریزی فضایی شهر است که جنبه های سه گانه اجتماعی، اقتصادی و کالبدی را مورد توجه قرار میدهد، و از طرفی کاربریهای شهری به دلیل ماهیت سیستمی شهر، از طریق شبکه های ارتباطی و جریان های ترافیکی آنها در ارتباط مستمر و متقابل هستند و به همین دلیل حمل و نقل در شهر به عنوان موثرترین ابزار هدایت توسعه شهر و شکل دهی به محیط آن مطرح میباشد. دراین تحقیق قصد داریم با نگاهی موشکافانه به تبیین تاثیر فاکتورهای مختلف کاربری اراضی شهری (مانند تراکم، خیابان ها، ترکیب کاربری ها و دسترسی ها) بر حمل و نقل در شهر بپردازیم. هدف کلی ما از این طرح ارزیابی کاربریهای شهری با در نظر گرفتن ارتباط متقابل دو سیستم کاربری زمین و حمل ونقل و ترافیک درون شهری میباشد که این امر موجب افزایش ایمنی و کارایی شبکه ترافیکی، توزیع متناسب کاربری های شهری با رعایت سلسله مراتب معابر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد.

کاربری زمین، حمل و نقل، ترافیک، شهر