آسیب شناسی لرزه ای بافت تاریخی روستای نایبند

علی رغم اینکه مسیله آسیب پذیری بافت های تاریخی کشور در برابر زلزله،موضوع جدیدی نیست،اما کم توجهی به فقدان وجود برنامه های جامع در زمینه ایمن سازی ان ها باعث شده هنگام بروز سوانح،بناهای زیادی تخریب وبه میراث فرهنگی صدمات جبران ناپذیری وارد گردد.از نگاه کلی،اقدانات در زمینه کاهش اسیب پذیری بناها میبایست در دو بخش نرم افزاری (مدیریت ایمن سازی ) و سخت افزاری (مهندسی مقاوم سازی) در قالب دید کلی نگر و یکپارچه انجام پذیرد.متآسفانه تا کنون در کشور ما فرایند جامعی در زمینه ایمن سازی بافت های تاریخی تدوین نشده و اقدامات با دید سازه ای و مهندسی در مورد تک استحکام بخشی صرفا بناها صورت گرفته است .این مقاله فرایندی را معرفی میکند که طی ان با ارزیابی دقیق اسیب پذیری های لرزه ای در مقیاس بافت،سطوح مداخله کالبدی به صورت روشمند برای بنا ها پیشنهاد میگردد .با وجود چنین فرایندی از هدر رفتن منابع و امکانات،جابه جایی بیمورد سکونتگاه ها و اتخاذ تصمیمات انی و غیر رزشمند جلو گیری به عمل امده و ابهامات در زمینه تصمیم گیری و برنامه ریزی در خصوص اینده بافت ها نیر برطرف می شود.در این راستا، مقاله پیش رو در پی پاسخ دادن به سوالات زیر است:روش های ارزیابی اسیب پذیری های لرزه ای بناهای تاریخی و ویژگی ها و امکانات انها چگونه است نوع اسیب وارده به بناهای نایبند هنگام بروز زلزله چگونه خواهد بود برای پیش گیری و به حداقل رساندن آسیب در بافت تاریخی نایبند،چگونه و در چه سطوح کالبدی باید مداخله انجام شود

Keywords:

بافت تاری , اسیب , لرزه , نایبند , روش های