رحمت الله بهرامی - استادیار گروه جغرافیا
مهدی پیرایش - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا

وقع زلزله هایی با بزرگی کمتر از 5 مقیاس ریشتر برای ساختمان ها خطری در بر ندارد و حتی ساختمان های سست روستایی هم از این منظر کمتر چار آسیب می شوند، در حالیکه زلزله هایی با بزرگی 6 تا 7 در منطقه روستایی و شهری بسیار فاجعه بار هستند، ایران از نظر بحران های زیست محیطی، ده کشور اول دنیا محسوب می شود. از آن جایی که زلزله به عنوان یکی از مخاطرات زمین ساخت، در کوتاه ترین زمان بیش ترین سطح تلفات انسانی و مالی را دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سکونتگاه های روستایی در مقایسه با مراکز شهری، همواره آسیب پذیرترین فضاهای انسانی در برابر تهدیدات ناشی از این مخاطره طبیعی نیز بوده است. این پژوهش با هدف بررسی میزان خطر و برآورد خسارت ناشی از وقوع زلزله در مناطق روستایی انجام گرفته و نقش عواملی انسانی، زمین شناسی و ژیومورفولوژیکی را به عنوان عوامل موثر در تخریب و خسارات مورد ارزیابی و تحلیل قرار داده است. جامعه ی آماری این پژوهش سه روستا در کنار هم هستند که به روستای کوییک مشهور است و در مجاورت شهرستان سرپل ذهاب قرار دارد و یکی از روستاهای منطقه است که بیشترین تخریب را در زلزله مذکور را داشته است. روش گردآوری داده ها میدانی و روش تحقیق توصیفی تحلیلی است نتایج پژوهش نشان می دهد روستای کوییک بر روی گسل بنا شده که از شرایط ژیومورفولوژیکی و زمین شناسی جهت وقوع زلزله برخوردار است، سازه های مسکونی و غیر مسکونی روستا جهت زندگی روستاییان، نگهداری احشام و انبارها دارای بافت نامناسب است که توان مقاومت در مقابله زلزله را نداشته است.

زلزله، ژیومورفولوژیکی، سرپل ذهاب، روستای کوییک