همایون محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
وحیده پیام نور - دانشیار گروه جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
جمیله نظری - دانشجوی دکتری رشته جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
صادق آتشی - کارشناس ارشد آزمایشگاه گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

شوری از مهمترین و فراوان ترین تنش های محیطی است که در مقیاس وسیع، عملکرد رستنی ها را تحت تاثیر منفی قرار می دهد. از جمله شاخص ها جهت برآورد تحمل به شوری می توان به بقا در شرایط شور، عملکرد خالص و نسبت عملکرد در شرایط شور به عملکرد در شرایط بدون تنش شوری اشاره کرد. بدین منظور نهال های ریشه ای یک ساله زیتون تلخ با 5 سطح شوری و 4 سطح کود معدنی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش شوری رشد طولی، میزان کلروفیل و رویش قطری به طور معنی داری کاهش می یابد. تاثیر سطوح مختلف کود در سطح احتمال 95 درصد بر میزان کلروفیل معنی دار نبود. همچنین افزایش میزان کود بین سطوح مختلف بر رویش قطری معنی دار نبود و شاهد دارای بیشترین رویش قطری بود. با افزایش سطوح کود، رشد طولی افزایش یافت. به طوری که سطح چهارم (100 گرم کود) با 13/51 سانتی متر دارای بیشترین و سطح دوم (50 گرم کود) دارای کمترین میزان رویش طولی بود. شاهد با رویش 12/44 سانتی متر در حدواسط سطح چهار و سه قرار گرفت. تنش شوری تاثیر منفی بر تمام رستنی ها دارد و تقلیل این آثار با افزودن عناصر غذایی امکان پذیر است. بر این اساس توجه به میزان جذب کود های مختلف و زمان تثبیت آن بسیار حایز اهمیت است.

شوری، کود معدنی، زیتون تلخ، صفات مورفولوژی