سکینه مشجور - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مرتضی یوسف زادی - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مجتبی علیشاهی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

در تحقیق حاضر ضمن معرفی رویکرد مدل سازی اکوسیستمی تاثیرات سمیت نانوذرات در سطح پراکنش حساسیت زایی گونه ایی SSDs سمیت زیستی و تفاوت میزان حساسیت گونه ایی نسبت به نانوذرات شیمیایی مگنتیت در 5 گروه مختلف تاکسونومیک از زنجیره های غذایی آب شور و نیز در 4 گروه تاکسونومیک از زنجیره های غذایی آب های شیرین ارزیابی و مقایسه گردید. مقایسه میانگین غلظت حاد کشنده میانی (ML(E)C50) و میانگین مرگ و میر MM در هر دو گروه جانوری از زنجیره های غذایی اکوسیستم های آبی نشان داد که در مجموع حساسیت گونه ایی نسبت به نانوذرات Fe3O4 در جانداران اکوسیستم های آب شور MM=36/3% و ML(E)C50=692/9mg/1 بیشتر از جانداران اکوسیستم آب شیرین MM=33/8% و ML(E)C50=739/7mg/1 بوده و اختلاف بین گروه ها معنی دار بوده است P<0.05 از طرفی، در میان 9 گروه مختلف تاکسونومیک بیشیرین میزان حساسیت به نانوذرات مگنتیت متعلق به میکروجلبک کلرا آب شور M=50% و (فرمول در متن اصلی مقاله) و پس از آن سخت پوست بارناکل M=70% (فرمول در متن اصلی مقاله) بوده است.

مدل زیست محیطی، شاخص SSDs، زنجیره غذایی، نانوذرات Fe3O4