محمودرضا کی منش - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران و عضو هیات مدیره انجمن روسازی ایران
علی نصراله تبار آهنگر - دکتری عمران-راه و ترابری و عضو هیات مدیره انجمن روسازی ایران
الناز ارقند - کارشناس ارشد عمران-راه و ترابری
محمدحسین حکمت - کارشناس ارشد عمران، راه و ترابری

ارزیابی اثرات زیست محیطی یک دیدگاه تلفیقی عملیاتی شده و اجرایی در جهت توسعه پایدار می باشد. یکی از روش های مدیریت محیط زیست، استفاده از ارزیابی اثرات زیست محیطی می باشد. ارزیابی اثرات زیست محیطی به عنوان ابزاری برای کاهش اثرات و پیامد فعالیت های مختلف بر محیط زیست در جهت رسیدن به توسعه پایدار می باشد. از جمله پروژه های مشمول قانون ارزیابی، پروژه های راهسازی و نفت و گاز می باشد. با کمک این ابزار می توان آثار مختلف فعالیت های انسان را بر محیط زیست در دو فاز ساختمانی و بهره برداری مورد بررسی قرار داد و در نهایت با بکارگیری راهکارهای مدیریتی مناسب به تقلیل این آثار بر محیط زیست پرداخت. روش های متعددی برای ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه ها وجود دارد. به طور کلی روش های ارزیابی را می توان در پنج گروه تقسیم نمود: چک لیست ها، ماتریس ها، روش های کمی و ریاضی، شبکه ها، و رویهم گذاری نقشه ها. در این پژوهش جهت انجام ارزیابی اثرات از دو روش تلفیقی بهره گرفته شده و با توجه به کمیت و کیفیت اطلاعات موجود و همچنین لزوم ارزیابی جزء به جزء فعالیت ها و شناخت دقیق رفتار و عملکرد اثرات، شناخت برآیند انواع اثرات، اهمیت، شدت و وزن آن ها و متقابلا ارزیابی آثار و پیامدهای فعالیت ها، از روش ماتریس لیوپولد اصلاح شده همراه با چک لیست تشریحی استفاده شده است سپس با توجه به نتایج حاصل از ارزیابی اثرات صورت گرفته، احداث و بهره برداری در این مطالعه با انجام اقدامات اصلاحی و استفاده از روش های مدیریت زیست محیطی مناسب قابل توجیه است.

ارزیابی آثار زیست محیطی، راه، روش های ارزیابی