حبیب شاه نظری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
مهرداد علیزاده - کارشناس ارشد مهندسی ژیوتکنیک، دانشگاه علم و صنعت ایران

روش میخ کوبی یکی از شیوه های معمول در پایدارسازی ترانشه های خاکی درون و برون شهری است. معمولا این ترانشه ها بصورت طویل و در یک راستا اجرا می شوند. هر چند که ممکن است بدلیل پلان خاص گودبرداری ترانشه های بصورت کنج محدب نیز ایجاد شود. این ترانشه های با کنج محدب می توانند در گودبرداری های ساختمان ها و یا ترانشه جاده ها و خیابان ها بخصوص در محل تقاطع ها و یا محل تغغیر مسیر جاده ها و یا حتی در محل اسکله ها و یا باراندازهای ساحلی ایجاد شوند. تا کنون مطالعات بسیار محدودی در خصوص پایداری ترانشه های محدب میخ کوبی شده انجام شده است. مطالعه حاضر به مدلسازی فیزیکی رفتار سه بعدی گودهای میخ کوبی شده به کمک دستگاه سانتریفیوژ می پردازد. این تحقیق به مقایسه پایداری ترانشه های میخ کوبی شده محدب (تاثیر رفتار سه بعدی) با ترانشه های میخ کوبی شده طویل (در حالت دو بعدی- کرنش مسطح) می پردازد. نتایج آزمایش ها عدم توصیه به استفاده از طراحی های مبتنی بر کرنش مسطح برای کنج های محدب را را نشان می دهد.

ترانشه، کنج محدب، سانتریفیوژ، میخکوبی، سه بعدی، کرنش مسطح