اولویت بندی نقاط نیازمند اصلاح با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره و ممیزی ایمنی راه

در گذشته و عصر حاضر شریان های ارتباطی، زیربنای اقتصاد هر کشوری را تشکیل می دهند. امروزه، موضوع تامین ایمنی در سطح شبکه راه های درون شهری و برون شهری یکی از اصول اساسی حاکم بر مهندسی راه، ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل است و مانند بسیاری از مسایل حاکم بر سامانه حمل و نقل، از بسیاری پارامترها متاثر می گردد. با توجه به پیامدهای جانی، مالی و روانی فراوانی که تصادفات جاده ای بر جوامع بشری تحمیل می کنند؛ از مهم ترین دغدغه ها در تحقیقات به شمار می روند. در این مقاله سعی شده با بهره گیری از تحلیل تصادف و ممیزی ایمنی راه، نقاط حادثه خیز شناسایی و الویت بندی گردند؛ تا با توجه به محدودیت منابع، به اصلاح نقاط دارای ریسک بیش تر پرداخته شود. برای الویت بندی و شناسایی نقاط حادثه خیز از روش تصمیم گیری چند معیاره و روش ممیزی ایمنی راه استفاده شده است. روش ممیزی ایمنی براساس فهرست بررسی های تهیه شده توسط AASHTO و روش تصمیم گیری چند معیاره در این مقاله ترکیبی از روش تحلیل تصادف و ممیزی ایمنی است که این مهم در مطالعات گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله بخش های مستعد تصادف در مسیر مشهد-کلات نادری براساس روش های تصمیم گیری چند معیاره و ممیزی ایمنی راه مورد بررسی قرار گرفته و رتبه بندی شده است.

Keywords:

شناسایی نقاط حادثه خیز , تصمیم گیری چند معیاره , شاخص خطر