فرناز ودودی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسکو
سولماز بابازاده اسکویی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسکو

اثرات زیست محیطی و توسعه پایدار، امروزه از بحث برانگیز ترین مباحث معماری هستند. به طور کلی معماری پایدار را می توان معماریای دانست که نسبت به ویژگی ها و شرایط محیطی، مکانی پاسخگو بوده و کمترین صدمات را به محیط زیست بزند. محیط زیستی که برای موجودات زنده حاصل مجموعه ای از تعادل هاست که بر هم خوردن هر کدام ضمانت دوام زندگی را تضعیف می کند. معماری اکولوژیک مطالعه توامان محیط و موجود زنده را هدف قرار داده است و برای رسیدن به این هدف شناخت موجود زنده و محیط و ارتباطات آنها مورد بررسی قرار می گیرد و در مقابل معماری پایدار به دنبال راه حل هایی در مقابل الگوهای سنتی است که بتواند از بروز مسایلی همچون نابودی منابع طبیعی و تخریب اکوسیستم ها، آلودگی و گرم شدن زمین جلوگیری کند. توجه به اقلیم منطقه و هماهنگ سازی ساختمان در جهت استفاده حداکثر از طبیعت منطقه و معماری پایدار برای ماندگار شدن آن می باشد. تحقیق حاضر درصدد پاسخگویی به سوال چگونگی طراحی فضاهای شهری براساس رویکرد بوم گرایی شکل گرفته است. این مقاله در تلاش است تا با روشی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای رویکرد جامع به معماری پایدار را در ابعاد اکولوژی را مورد بررسی قرار داده است.

معماری اکولوژیک، معماری پایدار، معماری زیست محیطی، محیط زیست