زهرا سلیمی - کارشناسی ارشد آموزش ریاضی
زهرا رحیمی - دکترای آموزش ریاضی
ابراهیم ریحانی - استادیار گروه ریاضی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش حل مسیله بر عملکرد حل مسیله معلمان ابتدایی انجام شد. این تحقیق شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری این مطالعه شامل معلمان ابتدایی منطقه 8 تهران در سال تحصیلی 95-96 و حجم نمونه 22 نفر میباشد که 11 نفر آن در گروه آزمایش و 11 نفر در گروه گواه بودند که به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری به کار رفته شده در این تحقیق آزمون محقق ساخته شامل 3 سوال حل مسیله( 2مسیله الگویابی و 1مسیله کسر) می باشد. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد سپس متغیر آزمایش (آموزش مبتنی بر حل مسیله) در 6 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. معلمان در گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. سپس از هر دو گروه آزمایش و گواه پس آزمون به عمل آمد. پاسخ به سوالات حل مسیله و خطاها حین حل با الهام گرفتن از گام های حل مسیله پولیا (1945) نمره دهی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کمی و کیفی استفاده شد. تحلیل های کمی نیز نشان می دهد عملکرد حل مسیله معلمان بعد از دوره ی آموزشی به طور معناداری بهبود یافته و میزان خطاها در حل مسیله کاهش پیدا کرده است. همچنین در پس آزمون تعداد بیشتری از معلمان در گروه آزمایش، به پاسخ صحیح دست یافته اند و علاوه بر آن در یافتن ارتباط بین اطلاعات مسیله و مجهول و انتخاب راهبرد مناسب موفق تر بوده اند.

حل مسیله ریاضی، خطا در حل مسیله، معلمان ابتدایی