بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله بر خودتنظیمی و جلوگیری ازاضطراب ریاضی دانش آموزان چند پایه شهرستان بردسیرسال 96 - 97

هدف از اقدام پژوهی حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله بر خودتنظیمی تحصیلی وجلوگیری از اضطراب ریاضی دانش آموزان مقطع چند پایه در ابتدایی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و گروه ازمایش بود. جامعه مورد مطالعه دانش آموزان چند پایه شهرستان بردسیر بود. 30فر از دانش آموزان دارای اضطراب ریاضی بالا و خودتنظیمی تحصیلی پایین به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت گمارش تصادفی دردو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه در شش ماه، تحت آموزش مهارت حل مساله قرار گرفت همچنین راه کار ها وابتکارات را تنها بر روی گروه ازمایش به مر حله اجرا در اوردیم، ابزارهای پژوهش پرسشنامه اضطراب ریاضی(کاظمی، (1390 و پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی (کانل و ریان، 1987) بود. نتایج تحلیل کوواریانس بیانگر این بود که پس از آموزش مهارت حل مساله علایم اضطراب ریاضی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بطور معنیداری کاهش یافت (p 0/01> )، همچنین خودتنظیمی تحصیلی آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بطور معنیداری افزایش یافته است .(p 0/01> ) یافته ها نشان دادند که روش آموزش مهارت حل مساله با کمک راهبردهایی کارآمد و سودمند در جهت کاهش اضطراب ریاضی و افزایش خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان بسیار موثر و سودمند هستند.

Keywords:

اضطراب ریاضی , خودتنظیمی تحصیلی , مهارت حل مساله , پارک کلاس ریاضی , چهار گام جورج پولیا