نرگس مرادی کوپایی - دانشجو رشته دبیری الهیات و معارف اسلامی
فاطمه صفاری بادی - دانشجو رشته دبیری الهیات و معارف اسلامی

قرآن کریم از آغاز نزول تا کنون، سرچشمه ی بی پایان علوم و معارف اسلامی و محور تعلیم و تربیت دینی بوده است و آموزش آن از اصول و روش های گوناگونی پیروی نموده است. با توجه به این مهم، استفاده ی هرچه بیشتر از روش ها و فنون تدریس و آموزش دینی و قرآن، که منجر به مشارکت خلاق و فعال دانش آموزان در فرآیند یاددهی-یادگیری بویژه در سنین ابتدایی می شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ضمن آنکه اهمیت و حساسیت تدریس در مقطع ابتدایی و توجه به سبک های یادگیری دانش آموزان بر هیچکس پوشیده نیست و مقطع ابتدایی به عنوان اولین مرحله آموزش همگانی، کودکان را برای مقاطع بالاتر آماده می کند و چنانچه ازنظر کمی وکیفی در سطح مطلوبی ارایه شود، مشکلات در مراتب بعدی ،کمتر می شود. ضمن آنکه دانش اموزان، آنچه را که به آن رغبت و شوق بیشتری دارند بهتر و سریعتر یاد می گیرند و جزء وجودی خود می کنند و این آموخته ها در رشد ذهنی ، عاطفی و پرورش آنان موثر هستند. بنابراین نقش معلمان در ایجاد انگیزه و استفاده از فنون موثر تدریس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله ضمن معرفی روش ها و الگوهای تدریس، اختصاصا به معرفی روش های موثر تدریس در درس دینی و قران ابتدایی می پردازیم و مواردی از آسیب های تدریس درس دینی و قران در مقطع ابتدایی را بررسی می نماییم.

دینی و قرآن ابتدایی، روش تدریس، الگوی تدریس