بررسی تاثیر یک دوره حرکات درمانی بر کاهش درد کمر زنان مبتلا به کمردرد مزمن

وجود یک سطح مناسب از انعطاف پذیری، قدرت و استقامت عضلانی برای بهبود کیفیت زندگی افراد لازم است.اجرای یک برنامه تمرینی حاوی حرکات قدرتی، استقامتی و انعطاف پذیری می تواند تاثیر بسزایی در توسعه قابلیت های فوق و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی افراد داشته باشد. هدف کلی تحقیق حاضر تاثیر یک دوره حرکات درمانی بر توانبخشی کوتاهی عضلات همسترینگ زنان مبتلا به کمردرد مزمن است. در این تحقیق 60 نفر از زنان دارای کمردرد مزمن با میانگین سنی، 41.33 ، میانگین قد، 161.55 و میانگین وزن 64.75 در چهار گروه تمرینات پیلاتس، PNF ، ترکیبی و گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از 8 هفته تمرینات پیلاتس، PNF و ترکیبی، افزایش دامنه حرکتی مفصل لگن (فلکشن و اکستنشن پای چپ و راست)، کاهش درد و کاهش خستگی عضلانی ناشی از کارهای روزمره با یکدیگر و با گروه کنترل بررسی گردید. اطلاعات خام بدست آمده بوسیله روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه ( ANOVA )، و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، و جهت تعیین تفاوت بین گروه ها از آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که بطور کلی هر سه برنامه تمرینی در افزایش دامنه حرکتی مفصل لگن، کاهش درد و کاهش خستگی این افراد موثر بودند ولی تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد و تفاوت بین گروه های تجریی و کنترل در افزایش دامنه حرکتی، کاهش درد و کاهش خستگی عضلانی ناشی از کارهای روزمره زنان مبتلا به کمردرد مزمن معنی دار بود.

Keywords:

تمرینات پیلاتس , تمرینات PNF , توانبخشی , کمردرد مزمن