بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در دبیران تربیت بدنی متوسطه اول استان خراسان جنوبی

مفهوم سرمایه اجتماعی را به طور کلی می توان منابعی تعریف کرد که میراث روابط اجتماعی اند و کنش جمعی را تسهیل می کنند. این منابع که از طریق اجتماعی شدن حاصل می شوند در برگیرنده اعتماد، هنجارهای مشارکتی و شبکه هایی از پیوندهای اجتماعی است که موجب گرد آمدن افراد به صورتی منسجم و با ثبات در داخل گروه به منظور تامین هدفی مشترک می گردد. در غیاب سرمایه اجتماعی سایر سرمایه ها اثربخشی خود را از دست می دهند و بدون سرمایه اجتماعی، پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی، ناهموار و دشوار می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در دبیران تربیت بدنی متوسطه اول استان خراسان جنوبی؛ تعداد 80 دبیر به روش نمونه گیری تمام شمار به عنوان حجو نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی ناهابیت و گو شال بود که روایی آن توسط گروهی از خبرگان و تحلیلی عاملی تاییدی و اعتبار آن توسط آلفای کرونباخ ( 817 / 0 ) مورد تایید قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که وضعیت سرمایه اجتماعی در هر دو گروه دبیران مرد و زن مطلوب بود. به گونه ای میانگین سرمایه اجتماعی دبیران زن به طور معنی دار از میانگین سرمایه اجتماعی دبیران مرد بیشتر بود.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , دبیران تربیت بدنی , استان خراسان جنوبی