مریم جوادی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه سیستان و بلوچستان
مجید وحیدیان رضازاده - استادیار گروه علوم ورزشی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مرتضی نیکوفر - استادیار گروه علوم ورزشی دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت های استقامتی و کنسانتره انار بر تغییرات CK و LDH زنان غیر ورزشکار متعاقب یک جلسه فعالیت درمانده ساز بود. روش تحقیق: در این مطالعه افراد بهصورت تصادفی در دو گروه تمرین (n=11) و تمرین و انار (n=12) تقسیم شدند. برای انجام پژوهش از پروتکل های فعالیت درمانده ساز و تمرین استقامتی به مدت شش هفته استفاده شد. نحوه مکمل دهی مصرف روزانه 50 گرم کنسانتره انار بود. پیش از اولین جلسه فعالیت درمانده ساز از از ورید بازویی دست راست آزمودنی ها، 5 میلی لیتر خون گرفته شد. سپس بلافاصله پس از انجام تمرین درمانده ساز دومین مرحله خونگیری انجام شد. پس از آن گروه تمرین و گروه تمرین و انار پروتکل تحقیق را آغاز کردند. سومین مرحله نمونه گیری خون، 48 ساعت پس از پایان پروتکل 6 هفته ای صورت گرفت. سپس در پایان فعالیت درمانده ساز، بلافاصله آخرین مرحله نمونه گیری خون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری IBM و آزمون های t وابسته و T مستقل انجام شد. میزان P کمتر از 05 / 0 در نظر گرفته شد. دستاوردها: تغییرات درون گروهی CK و LDH در گروه های تمرین و تمرین و انار بین مراحل اول و دوم خونگیری و بین مراحل سوم و چهارم افزایش معناداری داشت ( 05 / 0> P). از سوی دیگر مقایسه بین گروهی میانگین های CK و LDH در بین دو گروه در مرحله چهارم خونگیری تفاوت معناداری نداشت ( 05 / 0< P). در مقایسه نتایج حاصل از آخرین نمونه گیری خون بلافاصله پس از فعالیت درمانده ساز، کاهش مقادیر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در گروه تمرین و انار در مقایسه با گروه تمرین مشاهده شد. هرچند این تفاوت معنادار نبود، با این حال شاید بتوان دلیل این کاهش را به تاثیر مصرف کنسانتره انار به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی مرتبط دانست.

فعالیت استقامتی، کنسانتره انار، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، فعالیت درمانده ساز