بررسی تمرینات استقامتی بر محتوی پروتیینی CAP1 بافت چربی احشایی موش های صحرایی نر دارای نوروپاتی دیابت

نوروپاتی محیطی اختلال در اعصابی است که از مغز و طناب نخاعی سرچشمه می گیرند و از عوارض شایع دیابت شیرین است که علاوه بر اختلال در متابولیسم قندها، احتمالا با تغییرات در متابولیسم چربی ها و اختلال در بافت چربی همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت استقامتی بر سطوح CAP1 بافت چربی احشایی موش های صحرایی نر بود. 30 موش سفید صحرایی نر از نژاد ویستار با محدوده وزنی 10±260 گرم، آزمودنی های این تحقیق بودند که به روش تصادفی ساده به سه گروه کنترل، نوروپاتی دیابت و نوروپاتی دیابتی تمرین تقسیم شدند. دو هفته بعد از القاء دیابت حیوانات گروه تمرین به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته به تمرین استقامتی پرداختند. محتوی پروتیینی CAP1 با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت و جهت مقایسه گروه ها از آزمون آنووا استفاده شد. نتایج اندازه گیری های افزایش معنی دار سطوح این پروتیین در بافت چربی موش های دچار نوروپاتی دیابت مشاهده شد (P≤0/05). با این حال تمرین استقامتی قادر به تغییر این سطوح افزایش یافته در حالت نوروپاتی دیابت نبود به طوری که تفاوت معنی داری بین گروه های نوروپاتی دیابتی تمرین و گروه دیابتی کنترل مشاهده نشد (P≥0/05). همچنین عدم تاثیرگذاری تمرینات استقامتی ممکن است به علت هایپرگلایسمی پایدار در گروه نوروپاتی دیابتی تمرین باشد. با این حال تایید این فرضیات نیازمند بررسی های بیشتر است.

Keywords:

نوروپاتی دیابت , CAP1 , تمرین استقامتی , بافت چربی احشایی