ارتباط بین فشار CO2 خون شریانی و فشار CO2 انتهای بازدمی در سه شدت تمرینی

مقدمه و هدف: اندازه گیری و پایش مداوم دی اکسید کربن انتهای بازدمی (PETCO2) یک روش غیر تهاجمی، سریع و قابل اعتماد برای پیش بینی دی اکسید خون شریانی (PaCO2) می باشد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین CO2 خون شریانی و فشار CO2 پایان بازدمی در شدت های مختلف تمرینی بود. روش شناسی: بهمین منظور 10 آزمودنی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) آزمودنی ها با انجام پروتکل تمرینی فزاینده بدست آمد. سپس هر آزمودنی سه پروتکل تمرینی را با ساه شدت 30، 50 و 70 درصد VO2max خود که مدت زمان هر تمرین 12 دقیقه بود انجام داد. در حین استراحت، تمرین و دوره ریکاوری بعد از تمرین نمونه های خونی گرفته شد و همچنین داده های مربوط به گازهای تنفسی جمع آوری شدند. نتایج: ضریب همبستگی بین ETCO2 و PaCO2 و مقدار p در تمرین با شدت 30 درصد به ترتیب r=0/83 و p=0/001 و در تمرین با شدت 50 درصد r=0/828 و p=0/001 و در شدت 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی برابر با r=0/489 و p=0/039 بود. در هر 3 شدت تمرینی تفاوت معناداری بین ETCO2 و PaCO2 مشاهده نشد. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه بنظر می رسد دقت تخمین فشار CO2 خون شریانی از فشار CO2 انتهای بازدمی در شدت های تمرینی پایین تر نسبت به شدت های بالاتر بهتر است.

Keywords:

, CO2 خون شریانی , CO2 خون پایان بازدمی , تمرین هوازی