تاثیر گرایش به ورزش های تفریحی و هیجانی بر بهبود اختلالات روانی و رفتاری جوانان

ورزش شامل فعالیت افراد با یک منظور و در محیطی متفاوت از محیط روزانه برای مسابقه، لذت بردن، برای کسب برتری، برای پیشرفت مهارت یا ترکیبی از تعدادی از این هاست. در پایان دوره نوجوانی باید افراد را به تفریحات سالم و ورزش تشویق کرد. جامعه شناسان و روان شناسان به ابعاد گوناگون اختلالات رفتاری پرداخته اند تا به شناسایی علل و عوامل، زمینه ها و پیامدهای آن دست یابند و در نتیجه راهکارها و شیوه های مقابله با این اختلالات را تدوین نمایند. هیلگارد و اتکینسون (2002)، در تحقیقی عوامل موثر بر پرخاشگری و اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان را در 6 عامل خانواده، جنسیت، سن، رسانه ها، بازی های ویدیویی و رایانه ای و سلیقه کودکان، شناسایی کردند و برای بهبود اختلالات رفتاری مانند پرخاشگری راهکارهایی نظیر آموزش مهارت اجتماعی، بالا بردن هوش هیجانی و غنی کردن اوقات فراغت و گرایش به ورزش و تنوع ورزشی را پیشنهاد دادند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی دلایل گرایش به ورزش های نوظهور و هیجانی و تاثیر آن بر بهبود اختلالات روانی و رفتاری جوانان می باشد.