بررسی کمی وکیفی پیشرفت شهر پیرانشهر در سال های 1335-1395
عنوان مقاله: بررسی کمی وکیفی پیشرفت شهر پیرانشهر در سال های 1335-1395
شناسه ملی مقاله: USCONF01_067
منتشر شده در اولین کنفرانس ملی توسعه پایدار در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی در سال 1396
شناسه ملی مقاله: USCONF01_067
منتشر شده در اولین کنفرانس ملی توسعه پایدار در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
سلیمان احمدمرادی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
محمدرضا نصیرسلامی - استادیار گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
خلاصه مقاله:
سلیمان احمدمرادی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
محمدرضا نصیرسلامی - استادیار گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
در این پژوهش به بررسی و نقد توسعه فیزیکی شهر پیرانشهر در ادوار مختلف و تحلیل روند جهات گسترش شهر پیرانشهر می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای جمع آوری شده است. شهر پیرانشهر ابتدا در طول راه های ارتباطی توسعه پیدا کرده است و در سال های اخیر دارای رشد خطی بوده است. این پست بیشتر به سمت غرب و جنوب غرب بوده است. در جریان این توسعه بعضی از روستاها به علت نزدیکی زیاد شهر عملا جزء مناطق شهر پیرانشهر به حساب آمده و در داخل محدوده قانونی شهر نیز قرار گرفته اند. این آبادی ها هم از نظر شکل و ساختار فضایی و هم از نظر اشتغال ساکنین حالتی نیمه شهری - نیمه روستایی دارند. نتایج نشان می دهد که توسعه از روستاهای زرگتن شروع شده و با گذشت زمان بافت شهر به تدریج به سمت شرق تا حدودی به طرف غرب تا مرز اراضی با شیب تند ادامه داشته است.
کلمات کلیدی: توسعه فیزیکی، توسعه شهری، بافت شهری، شهرپیرانشهر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/774959/