سیده زهرا مظفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- گرایش آب و سازه های هیدرولیکی- دانشگاه زنجان
سعید عباسی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکدهی فنی و مهندسی- دانشگاه زنجان

با گسترش روز افزون جمعیت جهان و افزایش میزان ساخت و ساز و همچنین به دلیل محدود بودن منابع و مصالح مصرفی، تقاضا برای استفاده از مصالح جدید در صنعت ساختمان افزایش پیدا کرده است. تکنولوژی نانو در این زمینه به عنوان یکی از اثرگذارترین تکنولوژیها در قرن اخیر شناخته شده است. زیرا موجب موفقیت تمامی شاخه های تکنولوژی گردیده است که برای مثال میتوان به کاربرد آن در مهندسی عمران اشاره نمود. نانوتکنولوژی بیانگر توانایی ساخت، کنترل و استفاده از ماده در ابعاد نانومتری است. ظهور نانوتکنولوژی به ما در تولید مواد پایدارتر و سازگارتر با محیط زیست در مقایسه با مواد سنتی که در گذشته از آنها استفاده میشد، کمک خواهد کرد ولی با این حال همانند سایر تکنولوژیها استفاده از آن نیازمند تحقیق و بررسی دقیق تر است. به همین منظور مطالعهای مروری بر پیشرفتهای اخیر صورتگرفته در ارتباط با کاربرد نانومواد در صنعت ساختمانسازی و به ویژه کاربرد آن در بتن انجام شد. از کاربردهای مهم فناوری نانو در بتن سازهای میتوان به مواردی همچون بهینه سازی مواد و مصالح معمولی موجود، کمک به مصرف مواد اولیه، ارتقاء ویژگی های مصالح و بازدهی انرژی بیشتر در ساختمان اشاره کرد. هدف از این مقاله مروری بر تاثیر کاربرد نانوموادی همچون نانوذرات سیلیس، نانو اکسید آلومینیوم، نانو اکسید تیتانیوم، نانو اکسید آهن، نانولوله های کربنی و... در بتن سازهای میباشد. نتایج به دست آمده از مطالعات و تحقیقات نشان داد که کاربرد نانومواد در اکثر مواد ساختمانی منجر به بهبود ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و مقاومتی بتن شده است.

بتن سازهای، دوام، خواص مکانیکی، نانوذرات، نانولوله های کربنی ، نانو پوشش ها