مهدی خواجه پور - رییس اداره عملیات اجرایی، سازمان آب و برق خوزستان،
مهران مومن غریب - مدیر دفتر حفاظت و بهره برداری از منابع آب، سازمان آب و برق خوزستان

بدلیل نیاز روز افزون به آب و عدم دسترسی به منابع تامین کننده آن, حفظ و استفاده از منابع زیرزمینی، ضرور ی به نظر می رسدکه در مناطقی که دارای آب زیر زمینی و بستر مناسب هستند و همچنین مناطق خشک و نیمه خشک که تبخیر بسیار بالا می باشد، احداث سد های زیر زمینی می تواند یکی از گزینه های مطلوب باشد. روش های ذخیره آب بوسیله مهار آبهای زیر سطحی در مناطق خشک دارای هزاران سال قدمت است .در چند ده ه اخیر این روش ها در بسیاری از نقاط جهان مورد توجه محققین قرارگرفته است. سدهای زیرزمینی به سازه هایی گفته میشود که در مسیر حرکت آبهای زیرزمینی ایجاد شده و جریان آب زیرزمینی را برای مصارفی خاص منحرف میکند. این سدها به صورت موانعی هستند که در زیر سطح زمین برای مهار جریان های آب زیر سطحی در آبرفت طبیعی ایجاد می گردند . این موانع می تواند به صورت موانع فیزیکی و یا هیدرولیکی باشند. معمولا موانع هیدرولیکی در مجاورت سفره های آب شور در کنار دریا ، با هدف سد کردن آب شور دریا و حفاظت از سفره های آب شیرین در مجاورت آب شور انجام می گیرد . وجود شرایط زمین شناسی و توپوگرافی مناسب زیر سطحی برای مخزن ذخیره آب و نیز برای محل احداث سد زیرزمینی ، مشابه آنچه برای سدهای روی سطح زمین در نظر گرفته می شود، حایز اهمیت است. استفاده از منابع آب قابل تجدید )استفاده از آبهای زیرزمینی کم عمق(، عدم تبخیر، کاهش خطر آلودگی، نزدیکتر بودن سد به محل مصرف، پایداری بسیار بالای سازه، عدم وجود تهدید برای ساکنین و ابنیه پایین دست سد و هزینه پایین ساخت از فواید عمده این سدها است.

سد زیرزمینی، آب زیرزمینی، مهار جریان زیرسطحی، منابع آب قابل تجدید، عدم تبخیر