مجتبی جهان اندیش - استاد، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشگاه شیراز
علیرضا برزگری خانقاه - دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشگاه شیراز

هدف اصلی این نوشتار، بررسی تاثیر نوع اتصال درز بر عملکرد ژیوبگ میباشد. برای تهیه نمونه های ژیوبگ مورد آزمایش از ماسه ریزدانه ساحلی نسبتا یکنواخت به عنوان مصالح پرکننده filling material و از کیسه های پلی پروپیلنی(گونی پلاستیکی) به عنوان غشاء دربرگیرنده wraping material استفاده شده است. جهت رسیدن به این هدف، دو گام طی خواهد شد؛ گام اول به صورت آزمایش کشش حلقه ایجاد شده از ماتریال ژیوتیوب بوده که درز ایجاد شده در آن به شیوه های دوختن و استفاده از انواع چسب به هم متصل شده و گام دوم به صورت تحت فشار قرار دادن نمونه ای از ژیوبگ مستطیلی بوده که برای مشاهده بهتر عملکرد درزهای ایجاد شده در آن، به میزان 100 درصد از خاک ماسه، در درون آن ریخته ایم. با در نظر گرفتن عملکرد درزها در هر دو گام، شیوه اتصال درزها به وسیله ی چسب حرارتی پلاستیکی، به عنوان مناسبترین نوع اتصال درز برگزیده میشود. باید به این نکته توجه نمود که ملاک عملکرد مناسب درزها در گام نخست، میزان نیروی دریافتی هر تار از حلقه ایجاد شده از ماتریال ژیوتیوب بوده که به نوعی میزان مقاومت درز را نشان میدهد و در گام دوم، عدم وجود ناحیه نرم شدگی در نمودار بار-تغییر فرم یا بار-کرنش مربوط به ژیوبگ قرار گرفته تحت فشار میباشد و یا به کلامی دیگر این نمودارها حتی الامکان در تمام طول فرآیند بارگذاری، حالتی صعودی داشته باشند

گونی پلاستیکی پروپیلنی، نوع اتصال درز، آزمایش کشش، آزمایش فشار