مهدی سرمستی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورزقان
کامران کوزه گر - مربی گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورزقان
اسماعیل جیحونی - مربی گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد صوفیان

وقوع زمین لرزه های متعدد و تحقیقات زمین شناسی انجام شده در مورد گسلهای موجود در ایران، بیانگر لرزهخیز بودن ایران است. اما به دلیل کم توجهی جامعه مهندسی به ساخت و ساز ایمن، ساختمان های زیادی بجا مانده که در آن تمهیدات خاصی برای زلزله در نظر گرفته نشده است . طبق آمار و ارقام در کشور اکثر ساختمانها از نوع ساختمان های بنایی بوده و مهمتر از آن در زلزله های اخیر بیشترین آمار تلفات و خسارات از جانب همین نوع ساختمانها بوده و این مطالب ضرورت توجه به امر مقاوم سازی این ساختمانها را بیان میکند. متاسفانه، علیرغم زلزله خیزی بالای کشور ایران وضعیت ساخت و ساز، خصوصا ساخت ساختمانهای با مصالح بنایی غیر مسلح در کشور از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست. لذا استحکام بخشی و تقویت لرزه ای عموم این بناها، از ضروریات بدیهی به شمار میرود. در این میان مقاوم سازی ساختمان های فاقد شناژ تحتانی که عمده این بناها را تشکیل می دهند، مشکلات اضافی خاص خویش را دارند. بدین ترتیب که برای احداث شناژ تحتانی بایستی زیردیوارها خالی شده و شناژ اجرا گردد که مسلما بصورت عادی بدلیل تحت بار بودن دیوارها عملی نیست و روش های ویژه ای را برای اجرایی شدن امر می طلبد. در این مقاله روشهای تقویت و تعمیر ساختمانهای با مصالح بنایی سنگی بررسی شده است.

مقاوم سازی، ساختمان بنایی سنگی، گسل، لرزه خیزی، شناژ تحتانی