مدیریت هدایت و دفع آبهای سطحی شهری،نمونه موردی:منطقه 1 شهر شیراز

امروزه با توسعه شهرنشینی و گسترش شهرها موضوع مدیریت حوزه های شهری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. شهرسازی باعث بهم زدن تعادل اکولوژیک حوزه ها، روند پایدار هیدرولوژیکی و افزایش نفوذ ناپذیری آنان شده است. پیامد این تغییرات افزایش رواناب سطحی و خطر بروز سیل زدگی در شهر ها است. سیل زدگی شهرها، خسارات و زیان های فیزیکی، صرف هزینه های اضطراری و خسارات وارد بر بهداشت و تندرستی را دربر دارد . رشد سریع جمعیت توسعه شهری و صنعتی شدن جوامع نیز این مشکلات را تشدید می نماید. زیرا تاثیرات نامطلوبی بر هیدرولوژی حوزه آبخیز داشته و سبب تشدید سیلابها و افزایش آلودگی در قسمتهای پایاب جریان پایه می گردندکاهش پیامدهای تبعات زیانبار مذکور معمولا0 با طراحی صحیح و تامین ظرفیت کافی شبکه های جمع آوری و دفع آبهای سطحی قابل تحقق است. لذا آگاهی از جنبه ها و جهات متنوع مشکلات سیل گیری و سیل زدگی یکی از نخستین گامهای اساسی برای مقابله منطقی با طغیانها به طور اعم و سیلابهای شهری به طور اخص است. ابزار کار بصورت پرسشنامه است. 28 سوال پرسشنامه در چهار بعد(فنی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی) طراحی شده است. در این پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ کل پرسش نامه 0/826 بدست آمد که براساس مقیاس درجهبندی پنج گزینه ای(خیلیکم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد) استفاده شده است.تحلیل های استنباطی حاصله از داده های آماری(آزمون فریدمن و آزمون (t نشان می دهد زهکشی آب های سطحی در منطقه یک شیراز بیشتر از طریق جوی و باغچه، چاهک نفوذ آب وحفر چاه عمیق صورت می گیرد. مدیریت جمع آوری و هدایت آب-های سطحی در منطقه یک شیراز از دیدگاه فنی، اجتماعی و اقتصادی در حد متوسط جهانی و از نظر زیست محیطی زیر متوسط جهانی می باشد که در راستای بهبود این کاستیها پیشنهاداتی مطرح شده است.

Keywords:

آب گرفتگی , کانال های اب , سیلاب , مسیل , مناطق , رواناب , شبکه دفع رواناب سطحی