بررسی اثر افزایش نسبت طول به عرض پایه های مستطیلی دماغه گرد بر توسعه ی زمانی آبشستگی موضعی پایه با شمع های حفاظتی

پلها سازه های مهمی هستند و از مهمترین دلایل تخریب آنها در سراسر دنیا میتوان به آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل اشاره نمود که باعث از دست رفتن بسیاری از سرمایه گذاریها شده است. روشهای مختلفی برای کاهش عمق آبشستگی ارایه شده است. در این پژوهش تاثیر استفاده از پایه های مستطیلی دماغه گرد با شمعهای حفاظتی بر کنترل و کاهش عمق آبشستگی موضعی، مورد بررسی قرار گرفته است که خلاء آن در مطالعات پیشین احساس میشد. در مطالعه حاضر از یک مدل پایه استوانهای به قطر 4 سانتیمتر و شش مدل پایه مستطیلی دماغه گرد با نسبت طول به عرضهای 2، 3، 4، 5، 6 و 7 با عرضی برابر قطر پایه استوانه ای و همچنین از سه عدد شمع حفاظتی با نسبت قطر شمع به قطر پایه 2/0 با آرایش مثلثی و با زاویه راس 30 درجه در پایه محافظت شده با شمع های حفاظتی استفاده گردید .نتایج نشان داد توسعه زمانی آبشستگی موضعی پایه مستطیلی دماغهگرد کمتر از پایه استوانهای است و با افزایش نسبت L/B نیز توسعه زمانی آبشستگی موضعی بیشتر کاهش مییابد. افزایش طول پایه مستطیلی دماغهگرد موجب مستهلک شدن انرژی و کاهش قدرت گرداب نعل اسبی میشود و طویل تر شدن پایه، این روند را تشدید میکند. با افزایش نسبت L/B، عملکرد شمع های حفاظتی افزایش مییابد.

Keywords:

پایه ی پل , آبشستگی , شمع های حفاظتی , پایه ی مستطیلی دماغه گرد