کیومرث روشنگر - دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه تبریز
سامان شهنازی - کارشناس ارشد آب و سازههای هیدرولیکی، دانشگاه تبریز
مهری دولتشاهی - کارشناس ارشد مدیریت منابع آب، دانشگاه تبریز

میزان سهم بار بستر در انتقال بار کل رسوب، با توجه به نوسانات بالای خود در رودخانه های مختلف، کمبود داده های اندازهگیری شده برای بار بستر و از طرفی اهمیت آن در اکثر مطالعات مربوط به منابع آب و رسوب شناسی، از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. در این مقاله عملکرد روش ماشین بردار پشتیبان به عنوان یکی از روشهای قدرتمند مبتنی بر کرنل در پیشبینی نسبت بار بستر به بار کل رسوبی در 19 رودخانه درشت دانه بررسی و نتایج حاصل با استفاده از معیارهای ارزیابی ضریب همبستگی، معیار ناش-ساتکلیف و جذر میانگین مربعات خطا مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج حاصل نشان دهنده کارآیی بالای این روش در تخمین نسبت بار بستر به بار کل رسوبی میباشد. بر اساس نتایج خروجی مشاهده گردید با پارامترهای ورودی عدد فرود، نسبت سرعت متوسط به سرعت برشی جریان، نسبت عمق به عرض رودخانه و متوسط اندازه ذرات رسوبی دارای بیشترین دقت در مدلسازی مربوطه میباشند. مطابق با نتایج تحلیل حساسیت نیز مشخص گردید، عدد فرود بیشترین تاثیر را در تخمین نسبت بار بستر به بار کل دارد.

بار بستر، بار کل رسوبی، نسبت بار بستر به بار کل رسوب، رودخانه های شنی، ماشین بردار پشتیبان