سیدامین حسینی - کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه، ایران
معصومه هدایتی مرزبالی - استادیار و عضو هیات علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی،آمل، ایران

معماری امروز ما بنا به دلایل متعددی، در بسیاری از زمینه ها، دچار نقصان و کمبودهایی است که باعث میشود برآیند معماری موجود، در نقش و جایگاه مورد انتظار آن، قرار نگیرد. یکی از مباحث اخیر مطرح در معماری، طراحی مطابق با بستر و زمینه است. زمینهگرایی در معماری، ضامن بحث زمینه با طرح است. توانایی معماری زمینه گرا در برآورده نمودن نیازهای انسانی در ابعاد گوناگون میتواند به عنوان یکی از شاخصه های مهم در بررسی معماری زمینهگرا باشد.کیفیت عرصه های عمومی یکی از مهمترین معیارها در تشکیل فضاهایی جهت رشد اجتماعی افراد و پویایی شهرهاست. انسانها همواره با ایجاد فضاهایی در شهر، نیاز ذاتی خود به برقراری روابط اجتماعی را برآورده کرده اند؛ ساختارهایی که از نظر اجتماعی فعال بوده و امکان ارتباط چهره به چهره انسانی در درون جامعه و در کالبدی سازمان یافته را فراهم آوردهاند .مجتمعها بستر و مامنی برای برقراری روابط اجتماعی هستند. وجود این فضاها به منظور استفاده شهروندان، برای تجربه های فرهنگی و اجتماعی ضروری است .روش کار در مقاله ی حاضر، از نوع مروری می باشد و با استفاده از بررسی متون کتابخانه ای و پایگاه های اینترنتی انجام شده است .

مجتمع تجاری ،معماری زمینه گرا ،فضاهای عمومی، سرزندگی