تاثیر میراگرهای TADASوADAS در مقاوم سازی قاب خمشی فولادی

رویکرد مهندسی زلزله در سالهای اخیر بهینه کردن خواص دینامیکی سازه در جهت کاهش نیروی وارده به سازه و هدایت تغییر شکلهای غیرارتجاعی به محل های از پیش تعیین شده می باشد. از این رو روش هایی جهت افزایش پریود طبیعی سازه مانند دستگاههای جداساز لرزه ای و روشهای جهت افزایش نسبت میرایی مانند میراگرهای جاری شونده ابداع شد. استفاده از میراگرها باعث افزایش میرایی سازه و هدایت و تمرکز آسیبها به نقاط از پیش تعیین شده در سازه می گردد. سیستم های مستهلک کننده انرژی در ساختمانها سبب ارتجاعی باقی ماندن اعضای سازه ای در حین زلزله می گردد و در نتیجه از بروز تخریب جلوگیری می نماید. یکی از این میراگرها که مزیت های عمده استفاده از میراگرها یعنی افزایش میرایی سازه، اتلاف انرژی مناسب، امکان هدایت آسیبها و قابلیت جایگزینی پس از خرابی را در خود جای داده است، میراگرهای فلزی جاری شونده می باشد. در پژوهش حاضر به مطالعه میراگرهای بر روی ساختمان فلزی پرداخته شده است. برای این منظور بر روی سه ساختمان انتخابی تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی تحت رکوردهای مقیاس شده انجام شده است. نتایج بیانگر آن است که میراگرهای الحاقی با افزایش سختی و جذب انرژی باعث بهبود رفتار اعضای اصلی ساختمان ها شده به نحوی که از تشکیل مفاصل پلاستیک در اعضای اصلی جلوگیری می کند. میراگرها با افزایش سختی، جذب انرژی و افزایش سختی رفتار قاب های ساختمانی را بهبود داده و در نتیجه سازه ها به نحو مطلوبی مقاوم سازی شده اند. شده اند.

Keywords:

میراگرهای جاری شونده , TADAS , ADAS , تحلیل دینامیکی غیر خطی , مقاوم سازی