شیرین فلاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی حافظ شیراز
فریال احمدی - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران

پژوهش حاضر در 3 مرحله تبیین، تدقیق و ارزیابی صورت گرفته است و از میان سفالینه های کشف و ثبت شده در دوران صفوی، نمونه هایی بر اساس اشتراکات شکلی و فرمی انتخاب شده اند. پژوهش حاضر به منظور تحلیل تاریخی شاخص های زیبایی شناسانه سفالینه های دوره صفوی شکل گرفته است تا از این رهگذر الگوهای پایه در طراحی این سفالینه ها شناسایی شود. روش تحقیق مورد استفاده روش تحقیق تاریخی می باشد لازم به ذکر است از میان سفالینه های کشف و ثبت شده در این دوره تاریخی با انجام مصاحبه با متخصصین ( عع نمونه موردی انتخاب گردیده است). این نمونه ها بر اساس اشتراکات شکلی و فرمی انتخاب گردیده اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که ظروفی که از نظر شکلی همگی فنجان هستند، به طور نسبی در یک استوانه به قطر 7.6 و ارتفاع 4.4 سانتی متر محاط می شوند. همچنین گروه دوم که از نظر شکلی همگی جام و بطری هستند، به طور نسبی در یک استوانه به قطر 35.6 و ارتفاع 19.1 محاط می شوند. سفالینه های بررسی شده که از نظر شکلی همگی کاسه هستند، به طور نسبی در یک استوانه به قطر 21.7 و ارتفاع 9.5 محاط می شوند. سفالینه های که از نظر شکلی همگی بشقاب هستند، به طور نسبی در یک دایره به قطر 21.5 سانتی متر محاط می شوند. در نهایت سفالینه هایی که از نظر شکلی همگی اصطلاحا کوزه دهان گشاد هستند، به طور نسبی در یک استوانه به طور 13 و ارتفاع 10.8 سانتی متر محاط می شوند.

عصر صفوی، سفالینه، زیبایی شناسی، زرین فام