شبنم اکبری نامدار - عضوهییت علمی تمام وقت دانشگاه آز اداسلامی واحد تبریز
بلیس اوشاناشیرآباد - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا،تبریز
حسن ایمانی بخشایش - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا،تبریز

امروزه با توجه به م سیله ی بحران انرژی، صرفه جویی در م صرف آن به یک ضرورت تبدیل شده ا ست؛ که با کاربرد انرژی های پاک در ساختمان می توان در م صرف انرژی صرفه جویی کرد .مسیله ا صلی معماری امروز، قطع ارتباط میان معماری بومی و نیازهای مدرن است. راه دستیابی به این هدف، استفاده از الگوی معماری پایدار می باشد .در معماری ایران، ارزشهای پایدار فراوان است. یکی از این روش ها بررسی الگوهای ارزشمند در معماری بومی ایران، با تاکید بر بهره گیری از خاک پناه (عمق زمین ) می با شد. در واقع معماری سنتی ایران قابلیت های گ سترده ای در ارایه راهکارهای ا ستفاده از توده زمین یا خاک پناه دارد و می توان از آنها برای طراحی ساختمان های جدید بهره گرفت .این مقاله که حاص ل مش اهدات عینی و مطالعات کتابخانه ای است به صورت تحلیلی توصیفی در بررسی و بازشناسی اصول شکل گیری معماری سنتی پایدار در اقلیم ایران را خواهد داشت و نشان می دهد که فضاهای زیر زمینی در معماری بومی ایران چگونه پاسخگوی نیاز اقلیمی هر منطقه می باشد. و این فضاها را به عنوان نمونه ای از الگوهای همساز با اقلیم مورد بررسی قرار داده و با مروری بر معماری پایدار، پس از بیان نیازهای اقلیمی هر منطقه، استخراج و دسته بندی کرد.

معماری پایدار، اقلیم ایران، معماری بومی، خاک پناه، فضاهای زیر زمینی