کامران رضائی زاده مهابادی - مدرس گروه معماری شهرسازی دانشگاه ایوان کی
وجیهه نجفی - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته معماری دانشگاه ایوان کی،

توسعه ی روستایی فرایندی چند بعدی است که موضوع آن بهبود وارتقای کیفیت زندگی اقشار آسیب پذیرروستایی است. در دوره های اخیر توسعه روستایی در قالب توسعه مشارکتی مطرح شده که در بردارنده ابعاد توسعه روستایی یکپارچه و مشارکت مردم است . یکی از ابعاد این توسعه که می تواند تاثیری همه جانبه بر زندگی مردم روستایی داشته باشد، بسط و گسترش مفهوم گردشگری روستایی است گردشگری روستایی از طریق نفوذ و تاثیربر کلیه جوانب زندگی روستایی ، زندگی را چه از نظر اقتصادی و چه از نظر اجتماعی و فرهنگی به رشد می رساند چرا که امروزه گردشگری رویکردی عمومی است که دولت ها به آن توجه کرده اند تا بتواند از لحاظ بوم شناختی دربلندمدت رشد کرده و از لحاظ مالی خودکفا، و از دیدگا ه های،اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز برای جوامع محلی مفید و نویدبخش باشند. گردشگری از بعد فرهنگی می تواند دریچه های نوینی از شناخت، توسعه و پایداری را برای جوامع به همراه داشته باشد. در بحث گردشگری فرهنگی عموما دو محور مورد بررسی قرار می گیرید، محور اول گردشگری مرتبط با میراث فرهنگی می باشد و بیشتر این دیدگاه، بعد تاریخی فرهنگ اصیل یک جامعه مورد نیاز است و محور دوم موضع زمان حال و فرهنگ جاری را مد نظر قرار می دهد. در گردشگری فرهنگی که در آن گردشگر به فراگیری آموزش و کسب تجربه درباره ی فرهنگ حال و گذشته و مقایسه آن با داشته ها و انگیزه های فرهنگی جامعه خود و دیگران می پردازد.

گردشگری فرهنگی ،درآمد زایی، توسعه روستایی، روستای قبادبزن