بررسی اهمیت نقش طبیعت در به وجود آوردن فضای مسکونی مناسب

در دنیای امروز، اگر چه با تکیه بر پیشرفت های تکنولوژیکی، انسان از دام مشکلاتی نظر عدم امنیت گرسنگی، ترس و… رهانیده است، اما در عین حال مکانیزه شدن زندگی بشری و تاثیرات آن بر ذهنیت انسان ، منجر به فاصله گرفتن تدریجی از محیط طبیعی و مانوس شدن وی با مصنوعات خویش گردیده است که حاصل این عدم درک پدیدهای محیطی مبتلا شدن انسان به انواع سرخوردگیها و امراض روانی است . اینجاست که ضرورت احیا مجدد ارزشهای انسانی، از طریق شور دوباره بخشیدن به ارتباط انسان و طبیعت درک می شود ونیاز داشتن مسکنی برای رهایی از تنش های زندگی مدرن وتکنولوژی بیشتر حس شده و از این رو پی به اهمیت ارتباط طبیعت و مسکن برده می شود که با درون کشیدن طبیعت به بنا می توان این مهم را جامه عمل پوشاند.نیازی که فطری است و با این ایده می توان در عین داشتن مسکن مناسب آرامش روح و روان را نیز میسر کرد. مطالعه تاریخ نشان می دهد که نگاه به طبیعت در معماری در طول زمان متفاوت بوده و به تبع آن رویکردهای مختلفی در ارتباط با آن اتخاذ شده است . برخی نگرشی طبیعت گریز، برخی طبیعت ستیز، برخی خود را دوستدار طبیعت و پاره ای نگرشی طبیعت ساز به آن داشته اند. واقعیت این است که بیش از آنچه انسان ها و محیط (به طور جداگانه و بدون در نظرگرفتن رابطه میان آنها) در طراحی محیط های معماری تاثیرگذار باشند، ارتباط میان آنها، نحوه ی برقراری این ارتباط و تاثیر و تاثرات متقابل میان آنها دارای اهمیت است. در واقع انسان ها، محیط و ارتباط میان آنهاست که باید در طراحی محیط های معماری به صورت توامان مورد توجه قرار گیرد. افراد در ارتباط با محیط، رفتار های خود را شکل می دهد و محیط نیز تاثیر خود را بر رفتار می گذارد. در این مقاله سعی بر آن شده است که ارتباط میان انسان و محیط ساخته شده پیرامونش توامان با طبیعت در محل سکونتش ، مورد بررسی قرار گیرد.تحقیق حاضر از نوع کاربردی می باشد و با روش کیفی که منطبق با دو حوزه اصلی موضوع پژوهش حاضر یعنی مغماری و روانشناسی می باشد . ابزار تحقیق به کار رفته در این پژوهش ،اسنادی و کالبدی بوده که در حین جمع آوری اطلاعات و پس از آن تجزیه و تحلیل گردیده است.

Keywords:

تعامل معماری با طبیعت , معماری , طبیعت , انسان , مجموعه مسکونی