بررسی معماری سنتی همساز با اقلیم شهرقزوین براساس راهکارهای شاخص آسایش حرارتی ماهانی و اوانز

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 665

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CAUCONF01_1270

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397

Abstract:

شناخت روشهای همساز با اقلیم و همساز کردن این روشها با ویژگی های اقلیمی و نیازهای زندگی مردمان مناطق مختلف از جمله اهداف طراحان ساختمان در دستیابی به اهداف طراحی اقلیمی است. بناهای بومی ایران بیشترین سازگاری و همسازی را با شرایط آسایش انسانی دارا هستند. شناخت روشهای اقلیمی و به روز کردن آن میتواند محیطی مطلوب و مناسب را به همراه داشته باشد .قزوین از شهرهای قدیمی ایران و با بافت تاریخی محسوب میشود. هدف این تحقیق آن است که متناسب با شاخصهای آسایش انسان راهکارهای معماری را استخراج و آن را به عنوان اصول طراحی اقلیمی شهر قزوین شناسایی کند. تحقیق از سمت و سویی کاربردی برخوردار است. دستیابی به اطلاعات در این تحقیق مبتنی بر روشهای مطالعات کتابخانهای و اسنادی صورت پذیرفته و با تجزیه، تحلیل و ترکیب اطلاعات و با روش تجربی - تحلیلی به ارایه راهکارهای همساز با اقلیم متناسب با سنجش آسایش محیطی بر اساس دو شاخص آسایش ماهانی و اوانز در بازه زمانی 15 ساله پرداخته شده است و راهکارهای شناسایی شده با معماری سنتی قزوین بررسی شده است .براساس یافته های این تحقیق اقلیم شهر قزوین را باید دارای آب و هوای نسبتا گرم و خشک با زمستانهای سرد دانست که پرهیز از سرما الویت بیشتری نسبت به گرمای تابستان دارد.سه ماه از سال یخبندان و در هفت ماه از سال نیاز به وسایل گرماساز در شب و در تمام سال نیاز به مصالح خازن الزامی است در پنج ماه از سال میتوان به وسیله کوران هوا و برودت تبخیری شرایط آسایش در گرما را فراهمآورد .همچنین میتوان کشیدگی ساختمان در جهت شرق و غرب، ساختمانهای به هم فشرده و متراکم، استفاده از حیاط مرکزی، کاشت درخت و استفاده از آب در حیاط و بافت شهری، قرارگیری بخشی از بنا در دل زمین، ایجادجریان هوا در فضاهای داخلی، استفاده از پنجره عایق با ابعاد متوسط، استفاده از مصالح روشن و با ظرفیت حرارتی زیاد در بام و دیوارها را به عنوان راهکارهای معماری اقلیمی شهر قزوین در نظر گرفت و در معماری سنتی شهر دانست.

Authors

سعید کامیابی

دانشیار مرکز تحقیقات انرژی و توسعه پایدار، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

علی دل زنده

پژوهشگر دوره دکتری تخصصی معماری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

سیدعلی شریفیان

پژوهشگر دوره دکتری تخصصی معماری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران