بررسی اهمیت استفاده از مصالح بومی و نقش آن در محیط زیست و معماری پایدار

امروزه افزایش ساخت و سازهای ساختمانی موجب تولید نخاله های فراوان شده است که در حاشیه شهرها انباشته شده و یکی از آلوده کننده ترین عوامل محیط زیست به شمار می آید.علاوه بر آن عدم توجه به پتانسیل های ناشی از کاربرد مصالح بومی به عبارت بهتر عدم هماهنگی و انطباق معماری با اقلیم منطقه به یکی از مسایل مهم بشر تبدیل شده ا ست.در حالی که با ا ستفاده از م صالح بومی هر منطقه میتوان به کاهش آلودگی زی ست محیطی و م صرف انرژی کمک کرد. با بررسی و مقایسه مصالح بومی و مصالح جدید، مشخص می شود که مزایای استفاده از مصالح بومی به مراتب بیشتر است. عدم تخریب طبیعت در برداشت، کمترین آلودگی در تولید، پایین بودن مصرف انرژی در تولید، صرفه جویی در انرژی حمل و نقل، کاهش م صرف انرژی در بهره برداری، کاهش هزینه های تمام شده و از همه مهمتر بازگشت سریع به طبیعت و عدم تخریب محیط زیست از مزایای مصالح بومی به شمار می رود.در این تحقیق سعی داریم با استفاده از مصالح بوم آورد،ضمن استفاده از قابلیت های مصالح بومی،در جهت تحقق توسعه پایدار گامی ارزنده برداشته شود.

Keywords:

معماری پایدار , مصالح بوم آورد , محیط زیست , توسعه پایدار