بررسی راهکارهای انعطاف پذیری در معماری از منظر عملکرد
Publish place: Conference on Civil Engineering, Architecture and Urban Planning of the Islamic World
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,348
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAUCONF01_1283
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397
Abstract:
انعطاف پذیری رویکردی است که طراح به جهت پاسخگویی به نیاز مخاطب خود، با تغییر الگوی عملکردی محیط مطابق خواسته های متغیر او، در جستجوی اعمال آن می باشد. انعطافپذیری فضایی نمیتواند بدون در نظر گرفتن کارایی عملکردی یک فضا مورد بحث قرار گیرد، زیرا بسته به روش و درجه اثرگذاری بر فضا، در دو سمت مخالف، از عملکردگرا تا ضد عملکرد، عمل می کند. سوال ضروری در برخورد با این تضاد آن است که بهتر است تا چه اندازه یک فضا با تغییرات همراه شود. این مقاله، در قالب روش توصیفی- تحلیلی با مطالعه و تحلیل روش های دست یابی به انعطاف پذیری فضایی از منظر عملکرد، آن ها را در طیف ضد عملکرد تا عملکردگرا مکان یابی و این چنین نتیجه گیری می کند که با توجه به الزامات مختلف فضایی و روابط بافتاری بین برنامه های فضایی، معماران میتوانند طیف گستردهای از تغییرات را در یک فضا اعمال کنند که بهینه ترین شکل آن برای حفظ عملکرد فضا از طریق چیدمان موثر فضاها و دستکاری رابطه بین فضاها با تعریف سناریوهای مصرف دقیق و سازمان دهی برنامه ای منظم در قالب سیستم های ساختمانی حمایت کننده می باشد.
Keywords:
Authors
مازیار آصفی
دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز،
الهه شریفی
دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز،
فرزین حق پرست
دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز،