الهام السادات اعتصامی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقهای، دانشگاه گیلان
حسن احمدی - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه گیلان

مهاجرت امروزه بهعلت گستردگی، همه جوامع بشری را بهنحوی با چالشهای مختلف اجتماعی روبه رو ساخته است و در دهه های اخیر ازمیان انواع مهاجرت داخلی، سهم مهاجرتهای بیناستانی در کشور ایران به طورقابل توجهی افزایش یافته است. همچنین گاه با هجوم مهاجرت های بی رویه و افزایش سریع جمعیت، شهرها و مادرشهرهای منطقه ای، دستخوش انواع آسیب های اجتماعی و بالتبع گسترش فیزیکی بینظم و پیامدهای کالبدی چون افزایش پهنه های اسکان غیررسمی میگردد. براین اساس مهاجرت نقش مهمی در ابعاد کالبدی و گسترهی اسکان غیررسمی ایفا میکند، و این پژوهش؛ به مطالعه پیرامون مهاجرتهای بیناستانی در استان اصفهان، و پیامدهای آن بر ابعاد کالبدی و پدیده اسکان غیررسمی پرداختهاست .روش تحقیق در این پژوهش از نوع علی_همبستگی ،جامعه آماری آن؛ شهرستانهای بیست ویک گانه استان اصفهان و روش مطالعه بهروش اسنادی است؛ به این صورت که اطلاعات وداده های تحقیق از نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس ومسکن، ماتریس مهاجرتی و سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی دو دوره سرشماری 85_1375 و 90_1385 استخراج شده است، سپس داده های مذکور را بااستفاده از نرم افزارها، Gis,Spss, Excell و آمارههای استنباطی پیرسون، رگرسیون خطی و شاخص ترکیبی بهروش اختلاف مقیاس میانگین مشتمل بر چهار شاخص؛ اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و برخورداری موردسنجش قرار داده و به نتایج زیر دست یافتهایم؛ مقصد عمده مهاجران واردشده به استان اصفهان؛ شهرستانهای اصفهان و شهرستانهای مرکزی شامل؛ برخوار و میمه، لنجان، کاشان، نجف آباد میباشد. علاوه برآن شهرستانهای اصفهان، برخوارو میمه، نجف آباد و خمینی شهر بالاترین رتبه را از جهت میزان اسکان غیررسمی طی دو دوره سرشماری دارا بوده است و مهاجرت ورودی و خروجی اثر معنی داری بر شاخص اسکان غیررسمی)شاخص ترکیبی ( داشته است. همچنین مهاجرت ورودی تنها در دوره 90_1385 با شاخص کالبدی رابطه معنادار دارد .در آخر نیز، راهکارهایی چون: شناسایی دقیق محله-های مهاجرپذیر و مستعد اسکان غیررسمی توسط طرحهای اجرایی توسط شهرداریها در جهت کاهش وضعیت نابه سامان در شهرستانهای خمینیشهر، اصفهان، برخوارو میمه نیز ارایه شده است.

اسکان غیررسمی، رگرسیون خطی ،شاخص ترکیبی، مهاجرت بین استانی