اثرات تبدیل روستا به شهر بر کیفیت زندگی شهرنشینان در ایران( مطالعه موردی نصیر شهر)

رشد فزاینده ی تعدادی از شهرها از تبدیل مراکز روستایی به شهرهای کوچک یکی از اثرات شهرگرایی میباشد که بر ساختار جمعیتی و فضایی کشور تاثیر گذاشته است. فراهم نمودن توسعه در شهرهای جدید یکی از روشهای مناسب برنامهریزی به منظور توسعه متوازن و جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرهای بزرگتر میباشد. همچنین تبدیل روستاها به شهر موجب خدمات رسانی بهتر در این حوزه ها و توسعه کالبدی و فیزیکی آنها میگردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیرات ارتقای روستاها به شهر بر کیفیت زندگی ساکنان محلی میباشد. محدوده مورد مطالعه حوزه شهرداری نصیرشهر میباشد. روش تحقیق در این پژوهش داری رویکردی تحلیلی، اسنادی، مشاهدات میدانی و مصاحبه است که با گردآوری اطلاعات؛ ارزیابی اثرات کالبدی و فضایی فرایند و بهرهگیری از منابع موجود به منظور سنجش کیفیت زندگی در ارتباط با فرایند شهر شدن روستای نصیرآباد، شاخصهای موثر در محاسبه ی کیفیت زندگی شامل کیفیتهای محیطی، آموزشی، مسکن، امکانات بهداشتی، اوقات فراغت، بهزیستی و حمل و نقل بررسی شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان میدهد که در مجموع، ارتقای روستا به شهر باعث بهبود چشمگیر کیفیت زندگی در شهر نصیرشهر نشده است.