شادی نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشتهی مهندسی و مدیریت ساخت،
هاشم شریعتمدار - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد، دکترای عمران،

ساختمان سبز به عنوان یک روش موثر برای حل و فصل تناقض بین توسعه سریع ساخت و ساز، حفظ منابع با داشتن کمترین تاثیر بر محیط زیست و ترویج انرژی های تجدید پذیر و پاک تلقی می شود. سازه های سبز جایگزین مناسبی در صنعت ساخت و ساز ساختمانی در بسیاری از کشورهای توسعه یافته است. در حالی که ساختمان های سبز چنین منافع بالقوه ای از جمله مصرف کم انرژی، سازگاری با محیط زیست، و بهبود سلامتی و رفاه ساکنین را دارا می باشند، ریسک های مرتبط با ساختمان های سبز کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. اگر چه ساختمان سازی سبز، به عنوان روشی برای بهبود سلامتی و رفاه ساکنان و محیط زیست شناسایی شده است اما پروژه های سبز به دلیل استفاده از فناوری های سبز مانند استفاده از روشنایی روز، انرژی خورشیدی به جای برق، اتخاذ شیوه های مانند حداقل سازی ضایعات، حفاظت از آب، و استفاده از مصالح بازیافتی و سایر مسایل مرتبط با ساخت و ساز سبز با افزایش ریسک مواجه هستند. همراه با افزایش اهمیت ساخت و ساز سبز، تاکید بر شناسایی ریسک های پروژه های ساختمان سازی سبز در حال افزایش است. بنابراین هدف از این مقاله اولویت بندی ریسک های اصلی در ساختمان های سبز و شناسایی موثرترین ریسک ها در این حوزه از صنعت ساخت و ساز است. در مقاله حاضر با مرور در پژوهش ها و با استفاده از نظرات متخصصین، اهم ریسک های ساختمان سبز در ده دسته شناسایی شده و سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه که بر مبنای روش تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) طراحی گردیده، اقدام به رتبه بندی آنها شده است. نتایج اولویت بندی ریسک اقتصادی، ریسک بازار، ریسک عملکردی، ریسک صنعت و ریسک ایمنی را به عنوان موثرترین ریسک ها نشان داد.

توسعه پایدار، ریسک، ساختمان سبز، تحلیل سلسله مراتبی، اقتصاد، بازار، عملکرد، صنعت، ایمنی